Marseja ishte një nga zonat që u prek më shumë nga trazirat që shpërthyen në Francë pas vrasjes së 17-vjeçarit Nahel M nga policia. Pas kësaj, BBC ka sjellë dëshminë e disa banorëve të këtij vendi, të cilët akuzojnë politikën për pabarazi ndaj tyre.
Rrëfimi nis me dëshminë e një 19-vjeçari, të cilit iu gjet i djegur vëllai në bagazhin e një makine. Në atë kohë, Amine ishte 17 vjeç.
"Vëllai im për fat të keq ra në drogë herët", thotë ai, teksa hedh vështrimin drejt banesave të rënduara të larta që e rrethojnë.
Duke folur për vëllain e tij, ai thotë se kishte trafikuar drogë para vrasjes së tij, në një nga lagjet më famëkeqe të Marsejës.
Amine u rrit këtu në Frais-Vallon, një projekt i madh dhe i privuar i banesave sociale në veri të qytetit, i cili është shkatërruar nga dhuna e lidhur me bandat dhe droga. Tregtarët e drogës punojnë hapur këtu.
“Trafikimi është një zgjedhje joshëse për fëmijët që rriten këtu dhe kanë pak para dhe akoma më pak perspektivë. Nuk ka alternativa të tjera. Nuk ka kompani që vijnë këtu dhe thonë se ne do t'ju paguajmë më shumë se paga minimale... këtu njerëzit janë arkëtarë supermarketesh, pastrues apo roje sigurie. Ne nuk mund të jemi gjyqtarë, avokatë apo kontabilistë", thotë Amine.
Ai nuk u befasua nga trazirat e fundit, të cilat u ndezën gjithashtu në Marsejë, ku bizneset duke përfshirë një dyqan armësh u vandalizuan dhe u plaçkitën.
"Ne jemi gjithmonë në të njëjtin rrëmujë, të njëjtin mjerim dhe asgjë nuk do të ndryshojë, ndaj e kuptoj zemërimin e të rinjve. Unë nuk e justifikoj dhunën, por e kuptoj".
Trazirat dhe pasojat e tyre kanë zbuluar thellësinë e zemërimit, zhgënjimit dhe braktisjes së ndjerë nga kaq shumë qytetarë francezë.
Tani ai punon për të larguar të rinjtë në prona nga krimi, por gjithashtu mbështet familjet e atyre që kanë paguar me jetën e tyre.
Pabarazia ndjehet edhe në rrëfimin e një gruaje në moshë të mesme, e cila shprehet: "Është si të jetosh në një kosh këtu. Nuk është e sigurt. Njerëzit defektojnë në ashensorë dhe shkallë. Për politikanët ne jemi asgjë. Ne jemi në të vërtetë asgjë."
Një tjetër burrë i zemëruar flet për të drejtat që nuk janë njësoj.
"Ne nuk kemi të gjithë të njëjtat të drejta. Politikanët dalin në media dhe thonë se nuk ka qytetarë të dorës së dytë, por nuk është e vërtetë në realitet."
Vitin e kaluar, pati 31 vrasje të lidhura me trafikun e drogës në Marsejë. Këtë vit, ka pasur 23. Dy të tretat e viktimave ishin nën moshën 30 vjeç.
Autoritetet franceze e kanë pranuar edhe tragjedinë edhe problemin.
Dy vjet më parë, presidenti Emmanuel Macron premtoi të rregullonte Marsejën. Ai njoftoi një plan prej 5 miliardë eurosh për të trajtuar krimin në qytet. Ai u kthye në qytetin-port jugor pak para trazirave për të përforcuar angazhimin e tij.
"Gjithçka duhet të ecë më shpejt", tha presidenti Macron në fillim të një udhëtimi treditor, në të cilin ai vizitoi vendet e projekteve të rigjenerimit, duke përfshirë një stacion policie, një shkollë, një burg dhe një spital.
Por Amine, i cili e ka takuar dy herë, ka humbur besimin. “Kur vjen Macron, vjen për të bërë njoftime, jo për të na dëgjuar”, thotë ai.
Edhe kryetari i bashkisë së Marsejës, Benoît Payan, e pranon se duhet të bashkojë qytetin e tij.
"Për një kohë të gjatë, qyteti im ka qenë i ndarë midis njerëzve që janë të varfër dhe atyre që nuk janë. Midis atyre që konsiderohen nga autoritetet publike dhe atyre që nuk konsiderohen."
Supozohet të jetë një vlerë themelore franceze. Por këtu, égalité (barazia) tani është një ambicie. (A2 Televizion)
A2 CNN Livestream
MUND TE LEXONI GJITHASHTU
