Shtetet e Bashkuara nuk do ta braktisin as Ukrainën dhe as Evropën, pavarësisht se çfarë thotë ndonjë president. Ndërsa negociatat me Moskën dhe Kievin vazhdojnë dhe garancitë e sigurisë që do të ofrohen nga vendet evropiane po shqyrtohen, Uashingtoni po përgatitet të ofrojë burime inteligjence dhe "mbikëqyrje në terren", pavarësisht nga çdo plan sigurie perëndimor për Ukrainën e pasluftës. Një nga lëvizjet e para do të ishte një mburojë mbrojtëse ajrore e udhëhequr nga Evropa për vendin e pushtuar, për të penguar një sulm të ardhshëm rus pas një marrëveshjeje të mundshme paqeje. Oferta e SHBA-së, e shprehur në një seri takimesh midis zyrtarëve të sigurisë kombëtare dhe udhëheqësve ushtarakë evropiano-amerikanë, është, megjithatë, e kushtëzuar nga angazhimi i shteteve të BE-së për të ndërmarrë veprime në terren për Kievin. Madje edhe me trupa.
I ashtuquajturi "koalicion i të vullnetshmëve", i udhëhequr nga Mbretëria e Bashkuar dhe Franca, ka premtuar të mbrojë Ukrainën e pasluftës nga agresioni i ardhshëm rus. Megjithatë, pas retorikës, zyrtarët evropianë kanë pranuar privatisht se çdo vendosje mund të ndodhë vetëm me mbështetjen e SHBA-së për të mundësuar, mbikëqyrur dhe mbrojtur trupat evropiane. Uashingtoni tashmë furnizon Ukrainën me raketa mbrojtëse ajrore Patriot, por mbështetja e pasluftës do të përfshijë avionë amerikanë, logjistikë, radarë dhe krijimin e një zone ndalim-fluturimi dhe një sistemi mbrojtës ajror të projektuar nga Evropa.
Mbështetje dhe koordinim, por asnjë ushtar amerikan
Në një skenar ideal (por të vështirë) të një marrëveshjeje paqeje, ose të paktën një armëpushimi të zgjatur, inteligjenca, mbikëqyrja dhe aftësitë komanduese superiore e SHBA-së do të lejonin monitorimin satelitor të armëpushimit dhe koordinimin efektiv të forcave perëndimore në vend. Siç konfirmohet nga media si Financial Times, SHBA-të mbeten kundër vendosjes së trupave të veta në Ukrainë. Megjithatë, ka edhe nga ata brenda establishmentit amerikan që janë skeptikë. Disa anëtarë të administratës Trump, përfshirë Sekretarin e Mbrojtjes Pete Hegseth, kanë frikë se pjesëmarrja e drejtpërdrejtë në garancitë e pasluftës mund ta tërheqë SHBA-në në një konflikt të ardhshëm. Andriy Yermak , shefi i stafit të presidentit ukrainas, nga ana e tij, theksoi se çdo vend "i gatshëm" do të kontribuojë ndryshe, "dhe në fund të fundit pamja do të jetë një përzierje e mbështetjes ushtarake, politike dhe ekonomike". Diskutimet janë përqendruar në katër ose pesë brigada evropiane "në terren, të ofruara nga koalicioni i të gatshmëve, plus mundësuesit strategjikë nga SHBA-ja", raportoi Yermak, duke shtuar se kjo shënon "një ndryshim të madh nga pranvera".
SHBA-të nuk do ta braktisin Evropën
Garancitë e sigurisë për Ukrainën po e nxisin çështjen e mbrojtjes evropiane. Tranzicioni i sigurisë që po ndodh në kontinentin tonë është më i madhi në histori. Disa analistë amerikanë argumentojnë se brenda një dekade, SHBA-të do ta minimizojnë praninë e tyre të përhershme dhe trupat e tyre në Kontinentin e Vjetër. Kjo është shumë e pamundur, duke pasur parasysh se Evropa përfaqëson zemrën e perandorisë amerikane. Numri i trupave u rrit në 100,000 pas shkurtit 2022, por edhe pak para kësaj, kishte rreth 75,000. Kur Donald Trump njoftoi se donte t'i sillte ata në shtëpi gjatë mandatit të tij të parë, ushtria amerikane në Evropë u rrit në vend të kësaj. Nuk është presidenti që vendos. Aparati, arkitektët e vërtetë të politikës së jashtme amerikane, vendosin. Bazat ushtarake ekzistuese - dhe Traktati i Forcave të Armatosura Konvencionale në Evropë që po shkatërrohet ngadalë - mbajnë shumicën e personelit amerikan të stacionuar në Gjermani, Itali dhe Mbretërinë e Bashkuar, por një numër në rritje ushtarësh tani janë të stacionuar në Evropën Lindore në bazë rotacioni. Megjithatë, edhe këtu, këto janë në fakt trupa të përhershme.
Evropa nuk mund të bëjë pa SHBA-në për të mbrojtur veten
Gjatë Luftës së Ftohtë, ishin vetë Shtetet e Bashkuara që këmbëngulën që ne evropianët të mos vendosnim vetë për mbrojtjen tonë ushtarake. Gjermania, në veçanti, ishte shumë e frikësuar: fillimisht u nda në dysh dhe më pas iu hoq një ushtri e rregullt me Kushtetutë. Sot, në vend të numrit të thjeshtë të ushtarëve të stacionuar, ajo që është ndoshta më e rëndësishme është roli i Shteteve të Bashkuara si një lehtësues teknologjik dhe logjistik për forcat evropiane, të cilave shpesh u mungojnë aftësitë kryesore në inteligjencë, mbikëqyrje dhe zbulim, si dhe transportin ajror dhe furnizimin. Ndërhyrja e vitit 2011 në Libi është ndoshta shembulli më i qartë i qendrës së Uashingtonit në projektimin e forcave evropiane: megjithëse fillimisht synohej të luante rolin kryesor në ndërhyrje, shtetet e BE-së nuk ishin në gjendje të mbështesnin operacionet vetëm. Ukraina na ka mësuar se, edhe nëse thonë se duan të tërhiqen, Shtetet e Bashkuara do të vazhdojnë të luajnë rolin e garantuesit të fundit, duke ofruar armë dhe ndihmë në vend të mbështetjes së drejtpërdrejtë ushtarake.
Çfarë mungon për të arritur paqen në Ukrainë?
Negociatat për armëpushim janë në duart e SHBA-së dhe Rusisë, jo të Ukrainës dhe BE-së. Uashingtoni dëshiron një ngrirje të konfliktit për t'u përqendruar në konkurrencën me Kinën, ndërsa Moska synon të përfitojë nga hapja dhe dobësia e Amerikës për të kërkuar garanci territori dhe tregtie për të cilat nuk ka të drejtë.
Por, pavarësisht valseve negociuese dhe vëmendjes së medias ndaj fjalëve boshe të udhëheqësve, lufta nuk do të përfundojë së shpejti. Mund të ketë armëpushime pak a shumë të gjera, por armët nuk do të bien derisa të zgjidhen çështjet strukturore të konfliktit. Për Rusinë, këto janë:
• Neutraliteti i Ukrainës, pra moshyrja në NATO;
• mungesa e trupave të huaja në territorin ukrainas;
• integriteti territorial dhe sovraniteti kombëtar;
• lidhjet ekonomiko-politike me BE-në;
• "garancitë e sigurisë" tani të famshme për periudhën e pasluftës (A2 Televizion)
A2 CNN Livestream
MUND TE LEXONI GJITHASHTU
